Ik Twijfel Over Mijn Relatie

Veel mensen lopen rond met de gedachte 'ik twijfel over mijn relatie. Ik weet niet of mijn partner en ik een goede match zijn, of ik mezelf eigenlijk niet eerder voor de gek hou. Dat ik eigenlijk eerder vanwege angst om verlies en het onbekende bij mijn partner blijf'

Allereerst: het is zeker niet verkeerd om twijfels te hebben. Je bent iemand die eerlijk naar zichzelf kijkt. Iemand die zichzelf de juiste vragen stelt is iemand die het beste uit zijn leven wilt halen.

Maar toch, je bent op zoek naar een antwoord dat je geruststelt. Ik hoop via dit artikel je meer inzicht te geven in wat het beste is voor jou om te doen.

Freud zei het al in 1929

"We zijn nooit zo slecht beschermd tegen lijden als wanneer we liefhebben"

En dat is helemaal waar. Zekerheid dat je nooit problemen zult tegenkomen in je liefdesrelatie is een illusie. Je kunt die stelling alvast meenemen bij je uiteindelijke besluit, of je nu wel of niet bij je partner blijft. Het leven gaat nu eenmaal gepaard met ups en downs. 

In de stelling van Freud ligt eigenlijk ook besloten dat het leven nu eenmaal gepaard gaat met lijden. Nu is dat lijden voor de één een groter lijden dan voor de ander.

De mate waarop men lijdt binnen een relatie heeft direct ook te maken met de vraag wat jezelf toelaat. Waar liggen jouw grenzen? Wat vind je acceptabel en wat niet?

Het antwoord op die vragen worden bepaald door de manier hoe jij bent opgevoed en je kinderjaren hebt ervaren.

Waarom wil ik bij mijn partner blijven?

Mensen die continu twijfelen aan hun partner en zich afvragen of het niet beter is om uit elkaar te gaan doen er eerst goed aan om zich af te vragen:

"Waarom zou ik bij mijn partner willen blijven? Wat is mijn motivatie? Waar wil ik uiteindelijk zijn over 5, 10, 15 jaar?"

Kortom, deze vraag gaat meer over 'waarom je wél iets zou doen eerder dan waarom je iets niet zou doen'. 

Sta dus even stil bij deze vraag en schrijf alle mogelijke antwoorden op. Doe dat nadat je dit artikel in zijn geheel hebt gelezen.

Wanneer je alle factoren van motivatie opschrijft ga dan ook na of 1 of meerdere van onderstaande gedachten een rol spelen: 

Alle bovengenoemde angsten zouden geen reden mogen zijn om bij je partner te blijven als je diep van binnen voelt 'mijn relatie brengt me geen voldoening'. Dit al helemaal niet als je een toxische relatie hebt. In dat geval is het zowel in jouw belang als in het belang van je partner om elkaar los te laten.

We hebben soms rare gedachtenkronkels en we stellen problemen vaak groter voor dan ze in werkelijkheid zijn. Het liefst vluchten we weg van de pijn, want uit elkaar gaan gaat 9 van de 10 keer zowel over emotionele als fysieke pijn.

Het beste is dat je jezelf de juiste vragen stelt. Ik zal proberen je hiermee een beetje op weg te helpen.

Vraag jezelf eens af:

"weegt de pijn van het blijven bij mijn partner zwaarder dan weggaan?"

 Is jouw antwoord: " de pijn van weggaan is groter", dan is mijn volgende vraag:

De onderbewuste angst achter de twijfels over de relatie

Laten we eens teruggaan naar het moment van jouw geboorte. Je was net als alle andere baby's: geheel afhankelijk van de zorg van je ouders, en met name de zorg van je moeder.

Het kan zijn dat je ervaringen hebt gehad waarbij je moeder niet beschikbaar was, dat zij je niet de liefde gaf waar jij als kind naar verlangde. Die ervaringen die traumatisch kunnen zijn voor een baby liggen allemaal opgeslagen in ons onderbewuste.

Een kind dat geen liefde krijgt of aandacht te kort komt, zet vervolgens een overlevingsmechanisme in om met de situatie om te kunnen gaan. Het is voor het kind een kwestie van overleven. Een stimulus die veroorzaakt wordt door het reptielenbrein. Dit deel van het brein beschermt ons tegen gevaar van buitenaf. Het signaal of die informatie wanneer een baby geen liefde krijg is: huil, schreeuw, anders ga je dood. 

Nu jij volwassen bent 'schreeuwt' het kind in jouw als het ware nog steeds. Je zou het ook het ego kunnen noemen die doodsangsten aanjaagt die berusten op een illusie. Immers het overlevingsmechanisme is niet meer nodig. Vergelijk het als het alarmsysteem dat maar door blijft gaan ook al zijn de inbrekers vertrokken.

>>> Lees ook het artikel:"ben ik emotioneel afhankelijk?"

Je gaat niet dood als je bij je partner weggaat, dus laat je besluit niet afhangen van angst voor eenzaamheid. 

Het leven zal zoals altijd doorgaan. Bloemen zullen verwelken en nieuwe zullen opkomen en bloeien. De zon zal iedere ochtend opkomen en iedere avond ondergaan. Seizoenen zullen elkaar blijven opvolgen in steeds dezelfde volgorde. Wij zullen ons als mens altijd blijven verbazen dat alles weer opnieuw groeit en bloeit wat eerst zo dood leek als de lente zich aandient.

Je angst voor het alleen achter blijven, de eenzaamheid, is 9 van de 10 keer ongegrond. Er zullen altijd mensen zijn om je te helpen. Het is slechts de vraag of je bereid bent om je hulpzoekend op te stellen.

Vooral als je nu in een toxische relatie zit is de kans zeer groot dat er een andere mooiere bestemming op je wacht. 

Helaas blijven sommige mensen liever in een ongelukkige relatie dan dat ze geen relatie hebben. Het klinkt te triest voor woorden maar ik maak het echt veelvuldig mee.

Andere mensen twijfelen weer aan hun relatie omdat ze bang zijn controle te verliezen. Immers de persoon die de relatie beëindigt heeft meer de touwtjes in handen dan de partner die gedumpt wordt. Door zelf het besluit te nemen om de relatie te beëindigen, voorkomen ze een kwetsbare positie.

Kortom stel jezelf steeds de juiste vragen. Ga na of er sprake is van onderliggende angsten en zo ja, waar die angsten nu echt op gebaseerd zijn. Stel jezelf de vraag wat je relatie je tot nu toe heeft opgeleverd maar blijf eerlijk naar jezelf en je partner. Het is altijd goed om jezelf af te vragen of jij wel genoeg hebt bijgedragen aan de relatie. 

Wat heb ik aan mijn relatie bijgedragen?

Een goed besluit om een relatie te beëindigen is er één waarbij beide partners, zich eerst los van elkaar afvragen: 

"Wat heb ik aan de relatie bijgedragen in plaats van wat kon ik uit mijn relatie halen?"

Kortom "Heb ik zelf wel moeite genoeg gedaan om er wat van te maken? En zo ja, was er sprake van een evenwichtige balans van geven en nemen?"

Wanneer jij het gevoel hebt dat je meer had kunnen doen, kun je jezelf afvragen wat de reden is geweest dat je je relatie hebt laten verslonzen.

Je relatie is geen snoepwinkel, een plek waar je geld inruilt voor snoep. Het is dus niet 'ik doe dit voor jou, dus dan moet jij dit doen voor mij'. Op die manier schep je voorwaarden in de relatie die komen vanuit het ego.

Kortom, van echte liefde is sprake wanneer je niets terugverwacht van die ander. Echte liefde is vrijheid binnen gebondenheid. Je hebt elkaar beloofd, tenminste als je een officiële verbintenis bent aangegaan, elkaar te steunen in goede en slechte tijden. 

Vraag jezelf dan eens af "hoe komt het dat ik zo uit die koers ben geraakt dat ik deze twijfels heb? Ligt dat nu echt 100% aan mij of aan mijn partner? "

Natuurlijk, we willen als mens gelukkig zijn op alle terreinen van ons leven. We willen een gelukkige liefdesrelatie, een gelukkig gezinsleven, een succesvolle carrière, een gezonde financiële situatie, we willen ook autonomie en ruimte om te kunnen groeien op persoonlijk vlak. Je ziet het: het pakketje aan eisen die we onszelf opleggen is in de laatste 20 tot 30 jaar flink uitgebreid.

Onze grootouders stonden niet eens stil bij gedachten als "wat levert deze relatie mij op" of "heb ik binnen deze relatie ruimte om te kunnen groeien?". Zij besloten een huwelijk aan te gaan vanuit hele andere, meer praktische overwegingen. Als je in die tijd niet happy was in je relatie, zorgde je er zelf maar voor dat dat wel het geval was.

Het is tegenwoordig veel makkelijker om een relatie te beëindigen en kijk maar eens om je heen. Je ziet het overal gebeuren. Ik geloof dat op het moment dat ik dit schrijf we niet ver zitten van een scheidingspercentage van 50% in Nederland.

Het is mogelijk dat je nu zegt "mijn partner en ik zijn teveel uit elkaar gegroeid", en dat je je afvraagt hoe je kunt weten of je relatie op is of niet. Meestal blijven die waarden in de kern aanwezig. Het hebben van gemeenschappelijke waarden kan een goede reden zijn om te blijven investeren in je relatie.

We zijn uit elkaar gegroeid - uh, Hoe weet je dat?

Tijdens coachingsessies met mensen hoor ik heel vaak "Marjolein, we zijn helaas teveel uit elkaar gegroeid" Mocht dat het gevoel zijn, vraag jezelf dan af:

Roep dus niet te snel dat jullie uit elkaar zijn gegroeid. Het hoéft namelijk helemaal geen probleem te zijn dat jullie op verschillende manieren een ontwikkeling hebben doorgemaakt.  Belangrijk blijft dat je bereid bent om elkaar hiervoor ruimte te geven.

Ik twijfel over mijn relatie vanwege ruzies

Het kan zijn dat je nu twijfels hebt over je relatie omdat jullie te vaak ruzie hebben over onbelangrijke, nietszeggende onderwerpen. Het omgaan met conflicten is een vaardigheid die je kunt leren. Het zegt weinig over de persoonlijkheid van jou en je partner. 

Wanneer je regelmatig ruzie hebt met je partner valt hier zeker iets aan te doen. Je zou bijvoorbeeld een cursus geweldloos communiceren kunnen volgen of mijn boek 'De Perfecte Klik' kunnen lezen zodat je beter leert afstemmen op het model van de wereld van je partner.

Het is altijd erg belangrijk dat je begrijpt wat de oorzaak is van jullie ruzies.

Ook is het mogelijk dat jullie nog niet zo lang geleden een kindje hebben gekregen. Veel jonge stellen staan behoorlijk onder druk en worden door de komst van een baby keihard van hun postpartumwolk afgedonderd.

Want zo snel als de liefde voor jullie baby groeit na de geboorte, zo snel kan de liefde voor elkaar uitdoven tijdens die heftige babytijd. Zo kun je er misschien achter komen dat jij en je partner niet zo'n geweldig ‘team’ blijken te zijn. Je rolt dan in 1 keer een relatiecrisis in.

Volgens de Amerikaanse psycholoog en onderzoeker John Gottman gaat een derde van de jonge ouders uit elkaar voordat het oudste kind drie jaar is. Nederlandse cijfers zijn hier niet over bekend, maar dit geeft al aan dat de tropentijd met jonge kinderen een ware bom onder je relatie legt.

Een oplossing bij deze situatie is dat jullie hulp zoeken. Je hoeft je hier echt niet voor te schamen. Immers, je hebt dit allemaal niet geleerd op school. Ook niet van ouders die niet liefdevol waren.

Ruzie maken gaat ook vaak over de vraag "wie is hier de sterkste?" "Wie heeft hier gelijk?". Kortom, het gaat vaak over een machtstrijd tussen 2 mensen. Keer op keer blijkt echter dat strijden om macht nutteloos en ineffectief is, zeker binnen liefdesrelaties.

Tot slot: heb je twijfels over je relatie omdat je twijfelt of je partner een persoonlijkheidsstoornis heeft? Via deze link kun je verder lezen over dit thema om tot een goed besluit te komen.

Vond je dit een waardevol artikel en heeft het je geholpen om je besluit scherper te maken? Aarzel dan niet om hieronder een reactie achter te laten!

Wil je weten wat ik voor je kan doen? Bekijk dan hier mijn aanbod.