Ruim 1% van de bevolking leidt aan autisme en driekwart hiervan is man. Als er relatieproblemen door autisme spelen, dan gaat het dus meestal om een autistische man met een partner zonder autisme. Veel mensen met autisme hebben geleerd zich aan te passen aan hun sociale omgeving en hierdoor valt de aandoening niet altijd op. In de relatie thuis met de partner, die de autist dagelijks meemaakt, kunnen echter toch problemen ontstaan.
Welke relatieproblemen kunnen ontstaan door autisme?
Als je partner autistisch is, kun je te maken hebben met de volgende problemen:
– Het is niet goed mogelijk om met je autistische partner emoties te kunnen delen, zowel leuke als vervelende ervaringen. Dit zorgt voor een gevoel van eenzaamheid
– Na verloop van tijd in de relatie reageer je minder spontaan als je blij of verdrietig ergens over bent, omdat je weet dat je weinig reactie van je partner kunt verwachten
– Je begrijpt het gedrag van je autistische partner niet. Dit geldt uiteraard ook andersom
– Je hebt verwachtingen van je partner die hij of zij niet kan waarmaken. Hierdoor ben je teleurgesteld
– De opvoeding van de kinderen komt grotendeels op jou neer
– Omdat je niet eenvoudig emoties met elkaar kunt delen, kunnen ook seksuele problemen ontstaan
Herkenning van autisme geeft rust
Autisme wordt lang niet altijd herkend. Voor de relatie is het echter heel belangrijk dat dit wel gebeurt. Dan kan bepaald gedrag verklaard worden vanuit de aandoening en dat geeft veel rust. Autisten worden vanwege bepaalde kenmerken ook vaak positief gewaardeerd door hun partner, zoals de zorgzaamheid, het grote rechtvaardigheidsgevoel, de enorme kennis op hun vakgebied of de speciale humor.
Als je eenmaal het autisme een plaats hebt gegeven, kun je proberen de sterke kanten van de persoon met autisme meer te benadrukken. Met professionele hulp kan de autist ook aanleren om meer belangstelling te tonen voor de partner en zijn of haar emoties. Voor de persoon met autismeproblemen, is het fijn dat hij – als de diagnose eenmaal gesteld is – niet meer het idee te hoeft te hebben dat hij koste wat kost aan een bepaald beeld moet voldoen.
Relatieproblemen door autisme oplossen
Met behulp van een coach, gezinstherapeut of psycholoog kun je werken aan meer zelfreflexie voor beide partijen en het doorbreken van negatieve patronen. Samenleven met iemand met een autistische beperking zal nooit gemakkelijk worden, omdat juist communicatie en je inleven in de ander voor een autist lastig is. Er zijn echter altijd mogelijkheden om de relatie leefbaarder te maken en ervoor te zorgen dat je weer waardering voor elkaar krijgt.
Met behulp van hulpboeken, praatgroepen voor lotgenoten, cursussen voor het omgaan met autisme, online coaching of videotrainingen kun je vaak in korte tijd verrassend veel bereiken. Leg je dus niet neer bij een relatie die onder spanning staat door autisme en zorg ervoor dat je de kwaliteit van je relatie verbetert. Zo kun je weer genieten van alle positieve kanten van je partner waar je in het verleden voor gevallen bent!
Relatieproblemen? Ontdek hier hoe je ze oplost!
Bezind eer ge begint
Jij zal altijd op de 2de plaats komen je zult moeten leven voor 2 na 27 jaar ben ik helemaal leeg het is geven geven en nog eens geven
Dag Marjolein,
Ik ben Sarah en 27 jaar oud. 3weken geleden heft mijn (ex)vriend onze passionele en zeer intensieve relatie stopgezet in een hevige discussie. We hebben samen veel meegemaakt, maar we hadden altijd het gevoel genoeg van elkaar te houden om hier door te gaan. Hij heeft de relatie al tweemaal verbroken voordien, wat ik eerder zag als vluchtgedrag (zeker de tweede keer). Ik heb hem moeten aanleren dat hij moet praten met mij als hij wil dat ik weet wat er omgaat in hem. Opvallend is ook dat hij elke keer de relatie stopzet in een discussie.
Hij geeft me de uitleg dat hij het niet meer kan, hij had voortdurend het gevoel zichzelf te moeten verbeteren en kreeg uiteindelijk het gevoel dat hij mij niet gelukkig kon maken (wat hij wel deed).
Dit gebeurt vier dagen nadat hij voor 2 weken is weggeweest voor zijn werk. Hij stuurde mij in die periode superveel lieve intieme berichtjes, gebruikte koosnaampjes die hij helemaal in het begin van de relatie gebruikte, we hebben nog een supergezellige uitstap gemaakt nadien…kortom we hadden allebei het gevoel dat het veel beter ging nadat we een paar maand voordien een dipje hebben gehad. In 1 discussie breekt hij volledig en gaat ervandoor.
Nu had ik dit vermoeden al langer, maar ik denk dat hij kampt met het syndroom van Asperger. Ongeveer een jaar geleden heb ik dit op een voorzichtige manier gevraagd en zei hij mij dat al meer mensen dat naar voor geschoven hebben bij hem maar er nooit op getest is geweest. Achteraf gezien heel stom van mij, maar ik ben er eigenlijk sindsdien niet verder op ingegaan.
Nu dat dit gebeurd is, heb ik dit idee terug opgepikt en heb ik wat onderzoek gedaan. Dit was absoluut choquerend! Het leek alsof die boeken persoonlijk over hem warden geschreven, en over ONS als je bij het hoofdstuk relatie komt. Nu dit zorgde ervoor dat alles als een puzzel in elkaar valde. Omdat ik weet dat hij al vanaf zijn kindertijd vaak worstelt met zichzelf, en ik zoveel van hem hou dat ik wil dat hij op de eerste plaats gelukkig kan zijn, heb ik besloten een vriendelijke brief te schrijven naar hem (zonder verwachtingen te scheppen nnar hem) met niet enkel mijn vermoeden maar ook met een deglijke uitleg wat het syndroom juist inhoud.
Ik weet dat het nog even zal duren vooraleer hij deze zal lezen, omdat hij weer even weg is voor zijn werk. Wel heb ik in tussentijd nog even gebeld voor praktische zaken, maar liet hij me wel weten dat hij zich op sociaal en emotioneel vlak heel slecht voelt en dat hij het moeilijk vind de job vol te houden omdat hij geen aansluiting vind met de mensen daar.
Nu, ik wil hem helpen in heel dit ontdekkingsproces, maar ik wil ook ONS helpen. Ik hou zoveel van hem en zie perfect waar ook ik volledig te mist ben ingegaan in heel dit gegeven. Ik heb in de brief ook duidelijk gemaakt waar mijn aandeel lag om te voorkomen dat hij denkt dat ik alles aan het Asperger Syndroom wijdt.
Mijn liefde voor hem is groot genoeg om hier samen door te gaan, maar ik weet niet hoe ik hem kan terugkrijgen als partner. Als laatste detail vertelde hij me ook nog dat hij mij niet wilt verliezen in zijn leven, al weet ik niet of ik dit kan…enkel vriendschap.
Marjolein, kan jij mij hier raad in geven? Is jouw boek nog steeds toepasbaar, of is dit veel te complex?
Bedankt en vele groeten